EMBRACE THE CHANGE

Verandering van spijs doet eten. We weten dit allemaal, maar we zijn ook gewoontedieren. Wat maakt nou dat we het lastig vinden om vanuit deze vertrouwde comfort zone een stap te zetten naar het onbekende? Tien redenen die ons tegenhouden en waarom we er wel voor open zouden moeten staan.

Wat? Een verandering? Moet dat echt?

Waar ik zelf vind dat we elkaar moeten blijven uitdagen om niet in vaste patronen te blijven hangen, ben ik tegelijkertijd ook de persoon die het liefst iedere dag achter haar eigen bureau kruipt met haar eigen spulletjes, lees rommel, op haar bureau.

Ik kan mij nog goed de dag herinneren dat bij Randstad flexwerken werd ingevoerd. Het enige wat ik hierover kan zeggen is dat er veel ERROR ERROR in mijn hoofd was. En dan ging het nog over iets kleins als…een eigen bureau.

Stond ik er totaal niet voor open ‘mijn’ bureau met mijn collega’s te delen? Ik denk dat ik er zeker wel voor open had gestaan als ik was meegenomen in de beslissing. Dat was dus niet het geval. Nou snap ik heus wel dat een beslissing als flexwerken misschien niet iets is wat je bespreekt met je team, maar voor ons voelde het als enforce the change.

Verandering is de enige constante    

Ik schreef hier laatst ook al een post over en het blijft mij boeien. We weten allemaal dat we veranderingen nodig hebben om bepaalde stappen vooruit te kunnen zetten? Wat maakt nou dat wij hier toch allemaal dat ERROR ERROR gevoel van krijgen? En dat het meer een enforce the change gevoel geeft bij de veranderaar?                         

Tien redenen waarom verandering dit bij ons oproept:    

  1. We verliezen controle over ons werk of de situatie.

  2. Onzekerheid over wat er komen gaat.

  3. Het komt altijd onverwacht, want voor ons gevoel is verandering er gewoon ineens.

  4. Ineens voelt alles anders.

  5. Het voelt als dat wat wij deden niet goed genoeg was.

  6. Worden er nu ineens hele andere skills van mij gevraagd? Het gevoel van kan ik dit wel en wil ik dit wel overvalt ons.

  7. Leuk deze veranderingen, maar dit komt allemaal bij het werk wat ik al heb. Verwachten ze nu dat ik meer ga werken?

  8. Het effect van veranderingen gaat verder dan de afdeling zelf, wat is het effect op het grotere geheel?

  9. Slechte ervaringen uit het verleden weerhouden ons ervan om open te staan voor verandering

  10. The threat is real! Veranderingen brengen niet altijd leuke veranderingen met zich mee en kan negatief effect hebben op jezelf of jouw favoriete collega.

Van Enforce the change naar Embrace the change

Niemand houdt ervan wanneer er iets voor hem of haar wordt beslist. Hoezo is het zo dat als we zelf in de schoenen van veranderaar staan we al deze principes overboord gooien en ‘Eyes on the Price’ hebben?

Vindt deze veranderaar het stiekem ook eng om eigenaarschap aan anderen in het proces te geven? Resulteert dat in dat hij dan ook de controle over de aanstaande verandering verliest?

Het lijkt wel een vicieuze cirkel die we samen moeten doorbreken. Willen we op de juiste manier veranderingen doorvoeren, dan zullen we allemaal bovenstaande obstakels in ons achterhoofd moeten houden. En tevens open staan voor elkaars ideeën en inbreng. Alleen wanneer je dus echt de samenwerking met elkaar op zoekt en iedereen het juiste eigenaarschap biedt en deze ook geclaimd wordt ga je goede stappen maken. Dus ik zeg tegen ons allemaal embrace the change en sta open voor het onverwachte, hoe spannend dat ook is!

Previous
Previous

Ontregelen is essentieel om organisaties toekomstbestendig te maken

Next
Next

De omslag van Recruitment; van reagerend naar anticiperend naar strategisch.